سرطان اقتصاد ایران
در حال حاضر تمامی کشورهای دنیا از تورم بالای قیمتها رنج میبرند. کرونا ویروس و حمله روسیه به اوکرین تمامی کشورها از غرب تا شرق و از شمال تا جنوب را تحت تاثیر قرار داده اند. این حوادث در ایران هم بی تاثیر نبوده اند و به افزایش قیمتها دامن زده اند ولیکن اقتطاد ایران علاوه بر اینها از معضلی دیگر که شبیه غده سرطانی تمامی بدن آن را آلوده کرده است رنج می برد. این غده سپاه پاسداران و بنیادهای وابسته هستند که از آغاز شروع فعالیتهای اقتصادیشان در بخش خصوصی نه تنها شرکتهایی را که از پشتیبانی نظام محروم بودند از دور خارج کردند، بلکه با عادی سازی پولشویی، اختلاس و کلاهبرداری اقتصاد کشور را به پای طناب دار بردند. متحمان تمامی پرونده های اقتصادی چند میلیون دلاری که در بیست سال گذشته در دادگاهها بررسی شده اند به نحوی با سپاه و بنیادها مرتبط بوده اند. پولشویی و فساد در نظام و به ویژه در سپاه و بنیادها یک مشکل سازمانی و سیستماتیک است و به چند میوه بد محدود نمی شود. آقازاده ها، برادران و برادرزاده های برادران و دوستان ارشد سپاهی سابق و فعلی هر یک مدیر عامل یک شرکت خصوصی با چند زیر مجموعه هستند. هر کدام از آنها عضو چندین هیات مدیره هستند و حداقل یک سازمان خیریه را اداره میکنند.
طبیعی است که در چنین نظامی هیچ اقدامی در جهت بهبود اوضاع انجام نمی گیرد زیرا که سران نظام قدرت و ثروت خود را مدیون این اقدامات هستند. اگر واقعه بینانه به این موضوع نگاه کنیم می بینیم که سران و مسولان نظام اسلامی بالاترین بهره را از تحریمات سیاسی و نظامی علیه کشور برده اند و رفع تحریمها به نفع آنها نیست. بنابر این وقتیکه جامعه بین الملل به ایران چهار سال فرصت داد تا قوانین مالی خود را به حد استاندارد جهانی برساند نظام ایران نه تنها هیچ اقدامی در این راستا نکرد، بلکه در قبال آن جبهه گرفت. قرار گرفتن ایران در لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی اگر چه به افزایش فقر در جامعه دامن خواهد زد ولی یک فرصت طلایی برای افزایش ثروت مسولان و سرداران نظام و وابستگان آنان است.
