سپاه قدس: فساد اندر فساد

فساد از مهمترین موضوعاتی است که در نوشته‌های میفا.نیوز به آن می‌پردازیم. عدم شفافیت و عدم پاسخگویی مسئولان اجرایی و قانون‌گذاری و نظامی از اساسی‌ترین مشکلات اجتماعی و اقتصادی کشور به شمار می‌رود: دولت‌های مثلاً پاک زیاد داشتیم، پس فسادی که گریبان کشور را گرفته از کجا آب می‌خورد؟ هر کسی که ادعای نمایندگی از مردم یا نظام جمهوری اسلامی ایران داشته باشد باید کارش حساب و کتاب داشته باشد ولی افسوس که روزگار ما چنین نیست. از این گذشته، باید در مقابل مردم پایخگو باشد و از این قاعده نباید برای هیچ نهادی استثنایی قائل شد. هر انتقال پول یا تدارکات خارج از روند معمولی باید فساد تلقی شود مگر خلافش ثابت شود. به همین دلیل سخن اخیر محمود الزهار در رابطه با گرفتن ۲۲ میلیون دلار نقد از شهید حاج قاسم سلیمانی ضمن اینکه سوالاتی را درباره محل تامین این پول‌ها مطرح کرده است، باید برای هر ایرانی علاقه‌مند به شفافیت و قانونمندی حکومت مایه تاسف و خشم باشد. اما این ماجرا ابعاد دیگری هم دارد که با اندکی جستجو در فضای مجازی بدان پی می‌بریم. داستان از این قرار است که الزهار هنگام عبور از مرز مصر-غزه در سال ۱۳۸۵ (۲۰۰۶م) مورد پرس‌وجو قرار می‌گیرد و چمدان‌های حاوی میلیون‌ها دلار نقد که وی به همراه دارد به نظر مسئولان مصری مقداری مشکوک به نظر می‌رسد اما از آنجایی که در قانون مصر هیچ سقفی برای ورود و خروج ارز تعیین نشده، هیچ کاری از دستشان ساخته نیست و به ناچار اجازه عبور آقای الزهار از مرز را می‌دهند. اما نکته کلیدی اینجاست که در گزارشی که آن زمان در سایت یکی از خبرگزاری‌های مصر منتشر شد، مبلغی که مسئولان مصری در چمدان‌های الزهار کشف کردند، ۲۶.۷ میلیون دلار اعلام شد؛ این در حالی است که آقای الزهار هفته گذشته در گفتگو با شبکه العالم (شبکه عربی‌زبان صدا و سیمای جمهوری اسلامی) مبلغ دریافت شده از شهید سلیمانی را ۲۲ عنوان کرد! لابد ۴ میلیون دلار مفقود شده حالاحالاها به خزانه دولت ایران برگردانده می‌شود که خزانه دولت ایران به شدت نیازمند حمایت تمام قد برادران مقاومت است، همانطور که جمهوری اسلامی با پول مردم ایران همواره از برادران مقاومت حمایت تمام قد کرده است. وگرنه – دور از شأن آقای الزهار! – این خیال باطل در ذهن بعضی‌ها ایجاد می‌شود که این پول مفقود شده را خود آقای الزهار به عنوان مزد خودش بالا کشیده!

فرض بر اینکه شهید سلیمانی این پول را از منابع شخصی خود نداد احتمال دارد این پول از محل حساب‌های سپاه قدس برداشت و به الزهار داده شد. چرا نیروی قدس سپاه حاضر بود مبلغی به این بزرگی را بلاعوض در اختیار حماس قرار دهد؟ جواب این سوال بسیار ساده است: نیروی قدس سپاه محض رضای خدا کاری نمی‌کند بلکه همیشه پشت بذل و بخششش توقع جبرانی هست، چه امروز و چه مدت‌ها بعد. اینکه شهید سلیمانی پول‌ها را چراغ خاموش به طرف حماس داد (که به نظر می‌رسد به صورت چراغ خاموش داد وگرنه ماجرای چمدان‌ها در فرودگاه چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟!) این احتمال را تقویت می‌کند که کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه بود و نمی‌خواست دولت جمهوری اسلامی که آن زمان محمود احمدی‌نژاد زمامدار دولت بود، از این معامله بویی ببرد. در هر صورت آنچه مسلم است اینکه به رغم ادعای الزهار مبنی بر اینکه این پول‌ها صرف حقوق کارمندان حکومت فلسطین شد، هدف نیروی قدس از اعطای این پول به همپیمان فلسطینی خود، استمرار حیات دولت حماس و ضربه زدن به اسراییل بوده، هدفی که نتیجه آن را در تعداد موشک‌ها و گلوله‌های شلیک شده و کشته شدگان غیرنظامی اسراییلی و فلسطینی به وضوح می‌بینیم.

اگر این پول‌ها بجای فلسطین در همان روز به حساب بانکی در ایران واریز شده بود و به فرض نرخ سود ۱۰ درصدی که البته با توجه به تورم بالا و نرخ سود بالایی که در این چهارده سال داشتیم نرخ ۱۰ درصد بسیار محافظه‌کارانه به نظر می‌رسد، مبلغ اعطایی به حماس به نرخ امروز ۱۱۵ میلیون دلار ارزش داشت؛ در ضمن، از آنجایی که حقوق متوسط یک پرستار در تهران ۳۰۰ دلار در ماه می‌باشد این پول در عصر کرونا حقوق ۳۲۰۰۰ پرستار را پوشش می‌داد. حالا که خزانه جمهوری اسلامی نزدیک است ته بکشد باید پرسید که آیا حساب‌های سپاه قدس هم ته کشیده یا اینکه همچنان چمدان‌هایی پر از اسکناس دارد و اگر دارد، آیا بهتر نیست به خزانه جمهوری اسلامی تحویل بدهد تا نیازهای مردم ایران تامین شود؟ چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.

در آخر این نکته هم گفتنی است که سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان در رابطه با تحریم بانک‌های لبنان توسط آمریکا گفت: «تا زمانی که جمهوری اسلامی پول دارد، ما هم پول داریم.» وقتی که جمهوری اسلامی دیگر پول ندارد، رابطه حزب‌الله لبنان با جمهوری اسلامی چگونه خواهد بود؟