مجلس چک می‌دهد، دولت تاوان چک برگشتی را پس می‌دهد

عرصه سیاسی جمهوری اسلامی همانند عرصه سیاسی هر کشور آزاد و نیمه آزاد دیگری، همواره جای پر بحث و جدال بوده و هست. در هر کشوری که تفکیک قوا در آن برقرار شده است هم هر چناح و جبهه دائم در پی این است که از جناح یا جبهه یا شخص رقیب خود جلو بیافتد تا بهتر و راحت‌تر به اهداف خود دست یابد که این امر، امری است کاملاً معمولی و پیش پا افتاده است که همه ولو به اکراه آن را قبول دارند. وجه دیگر اما این است که انتظار می‌رود در صورت نیاز و به خصوص برای رسیدن به مصلحت در زمان بروز بحران، مسئولان اجرایی و قانون‌گذاری بحث و جدال همیشگی خود را کنار گذاشته و به هم‌اندیشی برای حل مشکلات مردم روی آورند. بنا بر این تلاش اخیر مجلس به ریاست محمدباقر قالیباف برای پیشی گرفتن از دولت با ارائه طرح حمایت معیشتی خود که این اقدام، عملاً پرداخت کمک مالی به خانوارهای کم‌بضاعت را به تاخیر انداخته است، فرصت‌طلبی محض به نظر می‌رسد چراکه با ارائه این طرح، مجلس نه به دنبال مصلحت مردم بلکه به دنبال منافع تعدادی از نمایندگان است.

بیهودگی برنامه دولت را هم نمی‌توان انکار کرد. از طرف دیگر اینگونه بر می‌آید که برنامه دولت، تلاشی کمابیش صادقانه‌ای بوده برای کمک به نیازمندان جامعه. این انتقاد بارها از عملکرد دولت روحانی مطرح شده است که به وعده‌های انتخاباتی خود عمل نکرده است که این نیز حقیقت انکارناپذیری است اما انصافاً باید گفت که در این مورد و موارد مشابه پیش از این هم، مجلس چک می‌دهد و دولت تاوان چک برگشتی را پس می‌دهد زیرا مسلماًقالیباف از پذیرش هرگونه مسئولیتی برای پیامدهای مضر طرح‌های مصوب مجلس شانه‌خالی می‌کند. از همه بدتر اینکه با دادن وعده‌های بی‌پایه و اساس نمایندگان مجلس مردم را امیدوار کمکی می‌سازند که هرچند الآن گامی مثبت و بشردوستانه‌ای به نظر می‌رسد بعدها اقدامی مضر و مخرب از آب در می‌آید. چوب لاف زدن‌های امروز قالیباف را فردا مردم می‌خورند.

اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور ۲۶ آبان به محمدباقر قالیباف کنایه زد و گفت که او کمترین آشنایی با اقتصاد ندارد. با توجه به این امر و بر اساس شواهدی که در کارنامه قالیباف به چشم می‌خورد، نباید به برنامه‌های اقتصادی و معیشتی رییس مجلس چندان امید بست.