صادرات نفت ایران در سال گذشته
گزارشها حاکی از این است که در سال گذشته صادرات نفت ایران سال گذرشته در مقایسه با سالهای قبل سیر صعودی طی کرده و بر خلاف دیدگاه بعضیها هیچ ربطی به چه کسی در کاخ سفید سر کار است، ندارد. در سالهای اخیر ایران به دلیل اینکه مخزنهای گاز طبیعیاش پر شده بود مجبور شد نفتکشهای خود را در بنادر ایران نگه داشته و به نوعی انباری شناور تبدیل نماید. این ناوگان اکثریت ظرفیت کشتیرانی کشور را شامل میشد و بنا بر این ایران به ناچار صادرات محصولات نفتی خود را به صاحبان شرکتهای کشتیرانی برونسپاری کند که چند سال پیش بسیاری از کشتیهای فرسوده ایران را خریداری کرده بودند و آنها را ترمیم و نوسازی و سپس با فروش آنها سود هنگفتی به جیب زدند.
این در حالی است که نفتکشهای مذکور نیازهای نفتی ایران را تامین میکردند و ایران در عین حال تلاش میکرد مشکل گاز طبیعی خود را حل کند. این گاز مایع در نفتکشهایی که در نزدیکی عسلویه لنگر انداخته بود خذیره میشد و مشکل این بود که تقاضای نفت نسبت به قبل افت کرده بود و حتی چین حاضر نبود نفت ایران را آن هم با تخفیف قابل توجهی خریداری کند. بنا بر این ایران تصمیم گرفت گاز مایع خود را بعنوان یک رقیقکننده استفاده کند یعنی با یک مایع دیگری مخلوط کند تا غلظت آن مایع کمتر شود. سپس مایع رقیق شده را به ونزوئلا میفروخت، ونزوئلا که تقریبا نقش واسطه را ایفا میکرد و گاز مایع خریداری شده را برای چین میفروخت. راز فروش بالای محصولات نفت و گاز ایران در یک سال گذشته در این خلاصه میشود که با تخفیف و واسطه محصولات را اول به کشوری در آمریکای لاتین میفروخته تا در نهایت به کشوری در آن سوی دنیا یعنی چین (همان چین که حاضر نبود به طور مستقیم این محصولات را از ایران بخرد) فروخته گردد.